GROENLO- De Slag om Grolle beleefde vandaag alwwer zijn tweede dag. ook deze zaterdag hing in Groenlo een fantatische historische sfeer. Het hoogtepunt van de Zaterdag was de grote veldslag.
De Slag om Grolle is een terugkerende historische reconstructie waarbij het Beleg van Grol door Frederik Hendrik uit 1627 wordt nagespeeld. Het centrum van Groenlo is deze dagen autovrij.
De belegering vindt plaats in en rond Groenlo (vroeger Grol geheten) waarbij honderden acteurs de gebeurtenissen v...
DOETINCHEM - Wordt de Achterhoek de eerste plattelandsregio waar massaal duurzame deelvoertuigen gedeeld worden? Burgemeester Mark Boumans van Doetinchem en tevens voorzitter van 8RHK-ambassadeurs gaat de uitdaging aan met de inwoners.
Hij daagt iedere Achterhoeker uit mee te doen: honderd duurzame deelvoertuigen voor de Achterhoek. Volgens Boumans hebben veel inwoners behoefte aan vervoer. Dat kan zijn naar werk, het ziekenhuis of naar sportverenigingen.
'Wat is...
GROENLO- De Slag om Grolle is los gebarsten. Er hangt in Groenlo een fantatische historische sfeer. Het hoogtepunt van de eerste dag was de grote veldslag, die vrijdag middag voor het eerst plaats vond en dit weekend elke middag te zien en te beleven valt.
De Slag om Grolle is een terugkerende historische reconstructie waarbij het Beleg van Grol door Frederik Hendrik uit 1627 wordt nagespeeld. Het centrum van Groenlo is deze dagen autovrij.
De belegering vindt plaats in en rond Groe...
AALTEN - Rust en ruimte om te leven zoals jij dat wilt, met hulp van de samenleving én de gemeente als je dat nodig hebt. Zo zien deelnemers aan ‘U Spreekt’, het inwonerspanel van de gemeente Aalten, hun toekomstige gemeente het liefst. Het inwonerspanel telt ruim 1.300 panelleden. Ruim 80% daarvan vulde eind vorig jaar de vragen in over ‘hun’ gemeente in 2025 en verder. Het college van burgemeester en wethouders gebruikt de uitkomst om een toekomstvisie op te ste...
Samen met vriendjes heb ik in een grijs verleden eens alle kleine raampjes van het clubhuis van de padvinderij met stenen ingegooid. Altijd hebben wij dat voor onze ouders verborgen kunnen houden. Als zij vroegen of wij daarbij betrokken waren, glimlachten wij lief en zeiden dat wij zoiets nooit zouden doen. Vorige week vertelde ik mijn inmiddels bejaarde moeder dat Hans, mijn buurjongen, Wilfried, mijn beste vriend, en ook mijn zus Karin samen met mij de ruitjes hadden vernield. ‘Ach jongen, op die leeftijd haalt iedereen wel eens iets uit,’zei zij en stak haar wijsvingertje in de lucht en lachte. Had ik haar 40 jaar geleden verteld dat wij de daders waren geweest van de vernieling waarover zelfs in het huis-aan-huisblad werd bericht had zij en anders wel mijn vader anders gereageerd. Maandenlang hadden mijn zus en ik ons zakgeld kunnen afstaan aan de padvinderij om de schade te vergoeden. Met onze verjaardag hadden wij niets gekregen en ook Sinterklaas zou dat jaar ons huis niet hebben weten te vinden. Ik wil zelfs nu nog niet denken aan de donderpreek die wij te horen hadden gekregen en aan de vernederende gang naar het clubhuis om daar alle aanwezige padvinders onze excuses aan te bieden. Maar ja, je leefde toen eenmaal in een tijd dat je wel kon liegen tegen je ouders en anderen. Dat deed iedereen toch. Nu is mijn moeder zelfs een beetje trots op mijn zus en mij. Wij waren nu eenmaal geen liefjes en konden van ons afbijten.
Met wielrenners is het eigenlijk niet anders. Jarenlang hebben zij collega’s en supporters voorgelogen over het verboden gebruik van doping. Nu zijn enkele van deze superhelden al oud en versleten en toe aan een fiets met hulpmotor. Nu is de tijd gekomen het zwijgen te doorbreken. Niemand kijkt er van op dat zij doping hebben gebruikt en dankzij doping wedstrijden hebben gewonnen. De anderen deden het tenslotte ook. Supporters en vrienden en collega’s zijn zelfs een beetje trots dat zij nu openlijk durven te bekennen doping te hebben gebruikt. Hadden zij dat indertijd toegegeven, waren zij minimaal voor jaren geschorst en waren zij voor valsspeler, fraudeur en leugenaar uitgemaakt. De gewonnen premies hadden zij moeten inleveren. Nu niet meer, nu zijn ze veilig. Niemand zal ze op het schavot zetten en van terugbetalen van premies is al geen enkele sprake. Sorry zeggen, is er ook al niet bij. Elke dag weer verwacht ik andere voormalige maar ook hedendaagse wielrenners die zich aansluiten bij de groep die dopinggebruik heeft toegegeven. Ze kunnen nu toch zeggen:de anderen doen het ook. Dat anderen de dupe zijn geworden van hun schandalige gedrag laat ze koud: die collega’s hadden toch ook…..’ Ja, wat hadden zij toch ook….?
