"Knonnepoetse" een markant vrouwtje.

Rond 1960 leefde er in Aalten in een oude boerderij op de hoek Polstraat/Haartsestraat een bijzonder vrouwtje. Zij werd in de volksmond: "Knonnepoetse"genoemd. Roelie Wilms wilde er graag wat meer informatie over hebben. Ze woonde in de oude boerderij op de hoek Polstraat/Haartsestraat. Deze boerderij keek uit op café Schiller. Toen Roelie in 1960 naar de Groen van Prinstererschool ging leerde zij van oudere kinderen dat je daar op de ramen moest kloppen. Er kwam woedend een oud vrouwtje naar buiten die half Duits sprak. Doodsbang was zij voor haar. Haar achternaam hebben we niet kunnen achterhalen. In de volksmond werd ze Guste Mina genoemd. Van oorsprong was deze vrouw een Poolse. Ze is later, rond de oorlogsperiode, naar Duitsland uitgeweken. In Aalten ontmoette ze een zekere Koskamp.

Hiermee trad ze in het huwelijk Deze Koskamp was in de oorlog 'fout'. Hij liep met een geweer om zijn nek rond door het dorp Aalten. Dit geweer noemde hij: 'seine Kanone'. Hij poetste zijn geweer dikwijls. Vaak zei hij dan: "Ik moet nog even mijn 'Kanone' (geweer) poetsen". Toen hij stierf hield het vrouwtje de bijnaam: "Knonnepoetse" eraan over. De naam was dus oorspronkelijk toebedacht aan haar echtgenoot. Het echtpaar woonde aanvankelijk aan de Admiraal de Ruyterstraat in Aalten in de oude woning van Lurvink. Later is deze woning afgebroken en vestigde er zich Nijman met zijn tankstation, later tankstation Veneman. Het echtpaar Koskamp verhuisde vervolgens naar een oude boerderij op de hoek Polstraat/Haartsestraat. "Knonnepoetse" heeft geen gemakkelijk leven gehad; ze kon snel kwaad worden. De jeugd wist dit en maakte daar misbruik van. Pesten was iets dat in die tijd ook al voorkwam.