Ik wist het (57)

door Johan Winkelhorst.

Het gaat slecht met de kledingzaken en schoenenzaken in Nederland. Aan de lopende band moeten winkels de deuren sluiten en moet het personeel op straat worden gezet. Dat heeft natuurlijk allemaal te maken met de huidige crisis. We lopen liever nog een paar maandjes langer rond in de mode van een half jaar geleden dan veel geld uit te geven voor de mode van vandaag. Die kleding is tenslotte over drie maanden ook weer uit de mode. Of Winterswijk in de pas loopt met de landelijke cijfers weet ik niet. Of hier evenveel winkels, en dan speciaal kleding- of schoenenwinkels, verdwijnen of zelfs failliet gaan kan ik niet met zekerheid zeggen. Harde cijfers heb ik niet. Ik moet afgaan op wat ik zie. Als ik enkele weken niet in het centrum van mijn woonplaats ben geweest en daarna door de grootste winkelstraten wandel heb ik soms het gevoel in een andere gemeente te wandelen. Waar drie weken geleden nog een op het oog goed draaiende zaak voor vrouwenkleding zat, lees ik op een groot bord aan de gevel dat er op die en die datum een advocatuur wordt geopend. Twee panden verder is de sigarettenhandel, waar ik klant was voordat ik besloot te stoppen met roken, is verdwenen.

Er hangen grote platen voor de etalage. Op de deur hangt nog een plakkaat met de tekst: opheffinguitverkoop. Ik kijk naar binnen en zie dat deze verkoop een succes is geweest; er is geen sigaar of sigaret meer te bekennen. Ik meen toch bijna zeker te weten dat naast die brillenzaak een schoenenzaak zat of heb ik dat mis. Veel winkels zijn gesloten. Er zijn bouwvakkers aan het werk. Het is niet duidelijk of de winkel door de eigenaar wordt verbouwd of dat een nieuwe eigenaar de bouwvakkers aan het werk heeft gezet. Doorlopend bekruipt mij het gevoel dat de winkels vier, vijf of zelfs zes keer in een jaar een andere naam krijgen. The Jeans-Super heeft ook al eens Jeans-Paleis en ook al Jeans-Center geheten. Nu zijn er nog slechts enkele winkels met een vertrouwde naam: winkels als de Hema, Jamin of het Kruitvat. Van één ding ben ik zeker. De Winterswijkers hebben slechte ogen, dat kan niet anders. In Winterswijk kun je op ongelooflijk veel plaatsen een bril kopen. Naar een bakkerij moet je veel langer zoeken. Die voortdurende veranderingen hebben ook wel iets aantrekkelijks. Het centrum en dan speciaal de grote winkelstraten hebben iets weg van een wisseltentoonstelling. Ik betwijfel echter dat de grootste klantenkring, de Duitsers, voor een tentoonstelling naar Winterswijk komen. Die willen toch echt winkels zien. Zijn die er niet dan gaan zij naar een andere gemeente. Het is daarom te hopen dat Winterswijk in de pas loopt met de landelijke tendens. Dan vinden de Duitse klanten ook in andere gemeenten gesloten zaken. Is dat het geval zullen ze toch weer kiezen voor Winterswijk waar ze altijd naar toekwamen. .


« Terug naar het artikel
Advertenties
Advertenties
Delightnet Home Automation for free