Ik wist het (65)

door: Johan Winkelhorst.

De hele dag had ik uitgetrokken voor het opruimen van de koel- en ijskast, de keukenkastjes en de kelder. Niet alleen bij mij thuis, maar ook bij mijn moeder. Met een loep heb ik alle diepvriesmaaltijden en dergelijke nauwkeurig bestudeerd. Ik wilde precies weten wat er in deze maaltijden was verwerkt. De meeste grondstoffen zeiden mij niets. In plaats van de etiketten te lezen had ik ook een scheikunde boek kunnen pakken. Het voordeel van een scheikundeboek is echter dat de letters zonder loep leesbaar zijn, dit in tegenstelling tot de piepkleine lettertjes op de verpakkingen. Fabrikanten willen blijkbaar voorkomen dat iemand deze informatie leest. Natuurlijk onderwierp ik niet slechts de diepvriesmaaltijden aan een diepgaand onderzoek. Ook de zakken chips, de blikken soep, de mayonaise, de ketchup, de hagelslag en ook het overige broodbeleg en andere producten ontkwamen niet aan een onderzoek. Voor de koffie en de suiker maakte ik een uitzondering. De melk en yoghurt liet ik ook ongemoeid. Daarvan weten we tenslotte al tijden dat ze niet afkomstig is van koeien die in een weide lopen, maar van koeien die gewoon opéén gepropt in stallen staan. Het beeldige plaatje op de verpakking van een koe die je stralend aankijkt verandert daar niets aan. Voorlopig heb ik weer voldoende ruimte in mijn koel- en ijskast. Ook in de keukenkastjes en de kelder is weer ruimte om het een en ander neer te zetten. De container bij mijn appartementencomplex zit vol.

Ook buren waren op hetzelfde idee gekomen als ik. De grijze kliko bij mijn moeder zit propvol. Een deel van de producten die ik heb uitgezocht zitten in een grote zak. Die zal over een week worden meegegeven met de vuilnisman. Ik heb nog in twijfel gestaan of de eetwaar die ik had uitgekozen in de groene of grijze kliko moest. Uiteindelijk gekozen voor de grijze. Je weet nooit wat er in het voedsel zit. Ik weet dat ik vrij rigoureus te werk ben gegaan bij het bepalen van wat wel geschikt was voor consumptie en wat niet. Ieder product waar het begrip paardenvlees niet expliciet genoemd stond ging automatisch de vuilniszak in. We weten nu wel dat er in etenswaar altijd dingen zitten die er niet op de verpakking staan. Ook de hondenbrokken moesten er helaas aan geloven. Het is niet dat mijn hond de brokken zou laten liggen als hij wist dat er paardenvlees in zat. Het is meer het idee. Het kattenvoer heb ik behouden. Een kat is een roofdier. Een roofdier eet ook paarden, was mijn redenering. Het kanariezaad heb ik ook behouden. Met 12-punts letters stond op het zakje dat er tussen het zaad ook brokken paardenvlees waren verwerkt. Dat noem ik nog eens eerlijkheid. Ik moet nu snel het dorp in om iets te eten te kopen. De loep gaat mee de winkel in. Ik ben bang dat ik thuis kom met een heel karige maaltijd. Vermoedelijk niet meer dan twee wortels, een krop sla en als toetje heb ik nog de yoghurt. Daarin is gegarandeerd geen paard verwerkt,ook al staat het niet op het etiket. Een beetje vertrouwen moet iemand trouwens wel hebben in de industrie en de Keuringsdienst van Waren.


« Terug naar het artikel
Advertenties
Advertenties
Delightnet Home Automation for free