door: Johan Winkelhorst
Volgens zeggen worden banken, verzekeraars en andere grote bedrijven in Nederland sinds kort overspoeld door opensollicitaties. Het zouden geen sollicitaties zijn naar functies als stratenmaker, bakker, journalist, chauffeur bouwvakker. Nee, het zou altijd gaan om topbanen.
Eerst vond ik dit maar een merkwaardig verhaal en schonk er weinig aandacht aan. Het zou zo maar eens waar kunnen zijn. Ik meen zelfs te weten waaraan Nederland deze plotselinge aandacht te danken heeft. Ons land wordt van de ene op de andere dag door een bepaalde groep gezien als het land van melk en honing, het land met ongekende mogelijkheden waar het geld voor het oprapen ligt.
De sollicitanten vormen een grote bedreiging voor de topfunctionarissen en grootverdieners in Nederland. De mannen en vrouwen die zich aanbieden beschikken over een schat aan informatie, kennis en ervaring waarover zij bij lange na niet beschikken. Zij spreken hun talen perfect en hebben de beste contacten in de hele wereld.
Allemaal wonen de genoemde sollicitanten in Zwitserland. De meeste hebben er nog wel een huisje bij in een warmere streek, maar hun thuishaven is Zwitserland. Is er dan zo weinig werk in dat welvarende land. Welnee, er is daar werk genoeg. Men heeft zelfs moeite alle arbeidsplaatsen in te vullen. De reden voor het dreigende vertrek van de 'toppers', financieel gezien dan, is de uitkomst van een referendum in Zwitserland.
De eedgenoten zijn het zat dat een kleine groep jaarlijks miljoenen krijgen toegeschoven aan salarissen, toeslagen, afkoopsommen, gouden handdrukken en andere lekkernijen. Een ruime meerderheid van de Zwitsers wil dit soort waanzinnige inkomens aan banden leggen. Iedereen weet dat Zwitserland zo betrouwbaar is als een uurwerk. Geldt daar eenmaal een norm, ik noem het maar even 'balkenende norm', dan wordt ook iedereen daar aan gehouden.
De Zwitserse grootverdieners zien de bui al hangen en vluchten nu naar een land waar normen er zijn voor de vorm. Naar welk land kijkt men dan als eerste? Naar Nederland natuurlijk. Met normen vegen de grootverdieners hier hun achterste af. Daar liggen dus de mogelijkheden voor de Zwitsers.
Of dit een slechte zaak is. Natuurlijk niet. Ik zie dit juist als een goede ontwikkeling. Hoe groter het aanbod aan dit soort zakkenvullers, des te beter het is. Concurrentie drukt de prijzen tenslotte. Over drie jaar smeken in Nederland bankdirecteuren en soortgelijken om aan de slag te mogen voor een modaal inkomen. Zwitserland bedankt.
