Foto-impressie Dodenherdenking in de gemeente Aalten

Auteur: Gemeente Aalten
Foto-impressie Dodenherdenking in de gemeente Aalten

Tijdens Dodenherdenking op zaterdag 4 mei zijn de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, in oorlogssituaties en vredesoperaties herdacht. Tijdens de herdenking zijn in Dinxperlo foto's gemaakt en na de tijd ook van het monument in Aalten. Hieronder ziet u een foto-impressie en de gedichten die Ankh Gussinklo en Daniël Logmans tijdens de Dodenherdenking in Aalten hebben voorgedragen. 

Aalten

bloemen bij het monument     monument met bloemen

Dinxperlo

optocht belangstellenden     groep belangstellenden

menigte toehoorders     de burgemeester en zijn vrouw bekijken een krans

overzicht gedenkplaats    veteranen bij het ontstoken vuur

scholier leest gedicht voor     burgemeester en twee anderen bij gedenksteen

De foto's van Dodenherdenking zijn gemaakt door Daniël Hoitink.

Gedicht Ankh Gussinklo

De zoveelste mei…

De zoveelste mei sinds langs de Grebbe,
bij Groesbeek of waar ook,
het bloed vraagt naar de zin.
Eén zin desnoods, om mee te leven
en vrede te hebben.

De zoveelste keer vier mei alweer sinds het verzet
van mensen helden maakte, en omgekeerd.
De één in het vergeetboek raakte,
de ander op een sokkel gezet.

De zoveelste mei na Auschwitz, of waar ook
Joden – en hun lotgenoten - hun G'd verloren,
het echo'de in hun dode oren:
"Wir haben es nicht gewüst!"
…En ook hier ‘wist men van niets’.

De zoveelste mei sinds de weinige Anne's
die het na kunnen vertellen en die enkele Franken,
uit hun schuilplaats kropen,
hun hel en hun hoop
en geacht werden te danken.

De zoveelste mei sinds honger
ook de ingewanden van witte kindertjes tergde,
van hun moeders handen
het onmogelijke vroeg; hen voortjoeg
op een fiets met houten banden.

De zoveelste mei sinds het
niet wéér mocht gebeuren, al die dingen;
kinderen met hongerbuikjes,
gekken aan de macht,
vreemdelingen voor dichte deuren.

Op een haar na zeventig jaar om in vrede te leven,
in vrijheid te zeggen wat we willen,
haast alles op het schild durven heffen;
het gewelddadig treffen
verbannend rond een voetbalstadion…

Deze dag, in de zoveelste meimaand sinds toen.
Een vlag halverwege de stok,
twee minuten stilte er voor uitgetrokken.
Want ik, mijn generatie en die van er na
die het enkel weet van horen zeggen,
van verhalen herhalen,
zal er op zijn minst z'n winst mee moeten doen…

 

Gedicht Daniël Logmans

Het idee

Ik heb een idee,
revolutionair,
maar toch een oude traditie.

Ik heb een idee,
het is klein,
maar met een groots gebaar.

Ik heb een idee,
stil als een schilderij
maar toch levendig.

Ik heb een idee,
zwart-wit,
maar toch genuanceerd, kleurig.

Ik heb een idee,
zacht als wol,
maar toch sterk.
zoet als fruit,
maar toch bitter.

Ik heb een idee,
ongemakkelijk soms,
maar door iedereen gerespecteerd.

Allemaal stil, twee minuten.
De gevallenen, de gekrenkten.
Verleden, heden en toekomst,
In één.


« Terug naar het artikel
Advertenties
Advertenties
Delightnet Home Automation for free