Op donderdag 25 augustus wordt er een informatiebord onthuld ter nagedachtenis aan Bram Hoftijzer. Bram Hoftijzer woonde op de Cederhof, aan de Hogestraat te Aalten. Bram onderhield de paden rond het woonhuis, maar ook daarbuiten. Vrijwel dagelijks stak Bram, gewapend met hark en schoffel, de straat over om het pad aan de overzijde van de woonvoorziening te onderhouden. Om de gebruikers van het paadje te informeren over de rol die Bram Hoftijzer heeft gespeeld wordt op donderdag 25 augustus 2011 een informatiebord onthuld aan het Rotspad.
Tot vlak voor zijn overlijden heeft Bram de werkzaamheden aan het paadje verricht, dat onlangs de naam het Rotspad heeft gekregen. Tijdens zijn werkzaamheden had hij regelmatig contact met de buurtbewoners en zo fungeerde hij als een voorbeeld voor de integratie van de verstandelijk beperkte mens in de samenleving. Het paadje mag daarom ook het ‘Hoftijzerpad’ genoemd worden!
Op donderdag 25 augustus om 15.00 uur zal Frank Roos, medewerker bij Estinea, een toelichting geven op het initiatief. Wethouder Kok informeert de bewoners en genodigden over de wijze waarop de gemeente Aalten hieraan medewerking heeft verleend. Vervolgens onthullen de heer Luiten en de heer Kok het bord ter ere van Bram Hoftijzer
Extra info: In Memoriam van Bram
In Memoriam Bram Hoftijzer
Geboren op 20-04-1911
Overleden op 01-08-2008
Op 1 augustus 2008 is Bram Hoftijzer in zijn vertrouwde en geliefde omgeving overleden. Hij heeft jarenlang in “De Cederhof” aan de Hogestraat te Aalten gewoond.
Bram stelde het zeer op prijs dat je in zijn omgeving verbleef. Indien je voor zijn gevoel te lang weg bleef, vroeg hij in het dialect waar je was. Volgens hem kon al het andere werk morgen wel gedaan worden.
De laatste jaren leefde hij volgens een vast dagritme dat bestond uit het lezen van de krant, het schillen van de aardappelen, eten, televisie kijken, koffie drinken en het maken van een praatje met de aanwezig begeleiding of visite. Hij was oprecht geïnteresseerd in de medemens en je moest vertellen waar je vandaan kwam en of je al getrouwd was.
Het was ook zijn grote wens om te trouwen, maar dat is nooit gebeurd omdat alles (en dus ook het trouwen) volgens hem na de oorlog te duur werd. Vaak beurde je hem op door te zeggen dat het huwelijk ook niet altijd alles is.
